time flies

Hallo. Hier weer een nieuw verslag, dit keer vanuit Varanasi. De heiligste plek van India, daar waar ze lijken verbranden en het as in de Ganges strooien. De lijken worden op een bamboo bed ingwikkeld in lakens en gekleurde sjaals. De lijken worden thuis bij de familie opgehaald en alleen de mannen dragen de bamboo bedden richting de Ganges. Hier wordt het bamboo bed in het water gedompeld en de mond een aantal keer ( iemand vertlede me 5 x ) gewassen. Daarna wordt het lijk op het brandhout gelegd en andere mannen gooien er nog meer hout op om het hele goedje vervolgens in de fik te steken. Het is erg indrukwekkend, soms zie je zelfs een hoofd of een paar voeten uitsteken. Omdat dit een heilige plaats is mag je geen foto's maken. Het is fascinerend om te zien dat dit hele gebeuren een team work is, de brandstapels worden gereed gemaakt, de familie komt het lijk brengen en zingt "Ra-ma-na-ma" en nog een regel die ik niet kan verstaan, de lijken worden op de stapels gelegd, een ander mannetje gooit er nog wat hout op, weer iemand anders gooit er wat brandstof ( poeder ) op, kleine jongens komen de sjaals weer ophalen en vervolgens wordt het as in de Ganges gestrooid ( dit heb ik zelf niet gezien ) en wordt er plaats gemaakt voor het volgende klijk. Dit gaat 24u per dag door en ik moet zeggen dat in het half uur dat ik heb staan kijken in de gigantische hitte, er lijken af en aan werden gebracht en dat een een gestroomde machine is die niet stilstaat. Voor vijf personen geldt dit verbrandingsproces niet. Deze personen worden als rein beschouwd, hebben nog geen fouten nezonden begaan in hun leven, namelijk; kinderen onder de tien jaar, zwangere vrouwen, iemand die gebeten is door een cobra, heiligen, lepra patienten. Deze vijf worden niet verbrand maar krijgen gewichten aan het lijf en zinken vanzelf naar de boden van de Ganges om vervolgens opgegeten te worden door de vissen. Het gebeurt nog wel eens dat de lijken boven komen drijven, getver... Gelukkig heb ik dit niet gezien. 's Avonds worden er kaarsen in kommetjes op de Ganges ter offer gebracht, dit is een prachtig gezicht. Al die drijvende kaarsen in de stinkende rivier, waar lijken worden verbrand, stieren in zwemmen en mensen zich wassen. De vrouwen zijn echter uitgesloten bij dit verbrandingsritueel. Dit komt omdat de meesten moeten huilen en dus niet echt zinvol zijn en eigenlijk alleen maar in de weg staan. Ook is het voorgekomen dat de vrouwen uit wanhoop en verdriet hun man achterna het vuur in doken. Uit "voorzorg"zijn vrouwen dus uitgesloten. Ik heb er 1 gezien en die was inderdaad in dikke tranen. Elke avond is er een ceremonie waarbij mannen Hindische liederen zingen en een dansje opvoeren met kaarsen, veren en waaiers. Het was erg leuk om te zien.
Hiervoor was ik in Calcutta, of eigenlijk Kolkata zoals het tegenwoordig officieel heet. Een erg vieze, drukke stinkstad. De eerste dag was ontzettend leuk, dat kwam omdat alles goed ging. Er is een mooi gebouw, het Victoria Memorial Building waar je kunt zien hoe de Britten India in beslag namen, de St Pauls Kathedraal en de Acedemy of Fine Arts waar jonge kunstenaars hun eindproject tonen. Erg bizarre kunstobjecten, van kleden tot schilderijen en aardewerken objecten tot kunst van afval. De tweede dag wilde ik een treinticket regelen en ik heb er maar liefst vier uur over gedaan zonder enig resultaat! Je wacht in rij A voor een kaartje vanuit Kolkata. Vervolgens moet ja naar rij B om een retourtje te boeken en dan blijkt dat er pas na een week een retourtje beschikbaar is ( iets wat ze je waarschijnlijk bij kassa A al hadden kunnen vertellen ). Ik besloot dat een week te lang is en sloot aan in rij C om mijn ticket te cancellen. Inmiddels was het al bijna sluitingstijd, maar gelukkig was ik nog net aan de beurt anders had ik de dag erna terug gemoeten en weer uren in de rij te staan om je ticket te cancellen. Wat een gedoe! Voor zo'n grote stad gaat alles heel omslachtig en eerlijk gezegd zijn de mensen hier opdringerig, omgeduldig en onaardig. Hoewel en ook zat mensen in de stad waren die een praatje met je aangaan en je welkom heten in India. Als er iets geregeld moet worden dan moet je geduldig zijn. Ach, geduld is een schone zaak zegt men en haast is hier geen begrip. Ik sliep in een slaapzaal en dacht; leuk dan ontmoet je veel mensen. Dat is waar, maar alle mensen van mijn slaapzaal deden vrijwilligerswerk bij het zogeheten "Mother Theresa 's Instituut" waar ze de hele ochtend de was moeten doen of Engelse les aan kinderen geven. Erg fijn dat er zulke mensen zijn, maar dat betekende dus dat iedereen om 9pm al in zijn bedje lag...saaie boel.... Gelukkig kwam de tweede dag Sara in dezelfde slaapzaal en samen hebben we de stad verkend. We zijn naar het planetarium geweest en hebben ook maar een bezoek gebracht aan dat Mother Theresa's huis om te lezen wat Mother Theresa allemaal betekend heeft voor India. Samen met Ghandi een van de belangrjkste personen in India's geschiedenis. We hebben een lekker biertje gedronken in de stad en nog nagekletst op ons dakterras. Toch nog een leuke avond. Ik werd wakker van de stormende regen! Voor het eerst sinds mijn reis heb ik mijn poncho aan gehad. In Kolkata heeft het bijna elke avond en een ochtend geregend. De lucht is benauwd en het was dan ook tijd om te vertrekken naar Varanasi.
Voordat ik naar Kolkata ging zat ik op de Andaman Eilanden. Een paradijsje met Bounty stranden en zand zo zacht als meel aan je voeten. Helder water en palmbomen waar hangmatjes aan vast gemaakt waren. Ik heb hier gedoken en dat was super gaaf!! Ik werd bij een groep geplaatst en we konden zo goed met elkaar opschieten dat we een kleine week met elkaar rondhingen. Ik heb mijn advanced brevet gehaald, yyyeeeeehhhh!! Nu mag ik weer wat meters dieper de zee in. Bij deze cursus hoorde ook een nachtduik, samen met Rohan en een instructeur wachtten we op de boot totdat het schemer begon te worden en we onze spullen in orde konden maken. Ik dacht dat het super eng zou zijn en een claustrofobisch gevoel zou geven, maar de zaklamp die je krijg geeft een ongelooflijk fel licht en je ziet zelfs meer dan overdag omdat je olettender bent. We zagen papegaaivissen slapen die zich verstopten achter stenen en koraal en we hebben heel veel octopussen gezien die verschillende kleuren hebben en grote ogen. Eentje was enorm en bewoog zich over de grond pal onder ons! Het water was zelfs nog warm en toen we onze lampen uit deden was alles donker en zag je alleen de bubbels van je ademhaling. Het was een te gekke ervaring en zeker een aanrader voor duikers om hier heen te gaan! Met Daria huurde ik een scooter en zijn we over Havelock gescheurd om te stoppen bij onze favo eierman die de lekkerste eierrols maakt die ik tot nog toe heb gegeten. In Varanasi is het erg heet, het maakt je sloom. Op naar het Noorden dus waar ( naar ik hoop ) het wat koeler zal zijn. Bedankt voor de lieve reacties en tot het volgende verslag!