Ondertussen....
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Saskia
23 Februari 2010 | Indonesië, Lombok
Gelukkig Chinees Nieuwjaar!
Ik heb al diverse mailtjes/berichtjes/postduiven/dreigementen al nog meer van dat al ontvangen over mijn afwezigheid op deze geweldige site. Het wordt dus wel weer tijd iets van me te laten horen. De enige reden die ik kan geven voor mijn nalatigheid is dat ik het gewoon te druk heb met leuke dingen doen en dat die dingen over het algemeen aanlokkelijker zijn dan 1,5u in een internetcafe zitten te typen terwijl buiten de zon straalt en de zee me roept. Ik ben inmiddels weer alleen, maar verveel me gelukkig niet! Na Borneo vloog ik naar Phuket ( Zuid-
Thailand ) waar Caroline op me wachtte. Ook zij had zich goed vermaakt in de periode dat we uit elkaar gingen, maar toch was het wel weer heel gezellig om bij elkaar te zijn vonden we allebei! Caroline had al een leuk hotelletje geregeld, genaamd Happy Fish en ik stalde daar mijn grote tas ( met trollie die ik op de kop had getikt waar ik overigens nog meer leuke tasjes in had zitten ) uit en we ginge hnvervolgens lekker op het strand liggen waar we goed konden bijkletsen. Wij zijn trouwens, heb ik gemerkt, nooit uitgekletst. Wonderbaarlijk! We zijn samen op de jetski geweest en dat was lachen! Die dingen gaan hard joh! En we scheurden tussen de jachten en andere boten door, zo hard dat je wimpertjes op en neer trillen door de wind. Omdat ik geen genoeg kreeg van al die watersport, besloot ik te gaan parasailen. Dan word je met een tuigjes aan een parachute vatgebonden en door een boot de lucht in getrokken waar je dan een tijdje zweeft en een goed uitzicht hebt over Phuket. Dit was ook heel erg leuk om te doen en het geeft je een enorme vrijheid! Een parachute houdt je de lucht in en verder niets! Phuket is leuk. Je kunt er veel goedkope, leuke zoomerjurkjes vinden die je ook het liefst draagt als het zo warm is buiten. Het is er levendig, maar je kunt er ook rust vinden als je buiten het centrum zit. Na Phuket gingen we naar Ko Samui waar het ook heerlijk vertoeven is. Elk eiland lijkt op elkaar, maar is toch ook weer helemaal anders. Net als op Phuket komen er mensen langs de zonnebedden met drankjes, loempia's, jurkjes, sieraden, aloevera cremes en noem maar op. Dit maakt je heel lui, omdat als je dorst of trekt krijgt, gewoon in je bedje zit wacht totdat er iemand langskomt. Zo zaten we bijvoorbeeld op een en dezelfde plek te zonnen, tot in de avond wanneer men de bedjes omtoveren tot een restaurant aan het water. We zaten zo lekker dat we besloten er ook te eten. We zijn dus de hele dag niet van onze plaats af geweest. Lui he? We zijn oo knaar de Fullmoon party op Ko Pangan geweest, met de boot vanuit Ko Samui, heen en terug. Het was een aparte ervaring. We waren nog vroeg en besloten ergens te eten. In eerste instantie zat alles vol, maar uiteindelijk konden we toch een plaatsje vinden. Er werd verf verkocht in felle kleuren en we hebben ook een potje gekocht om er toch een beetje bij te horen! Hiermee beschilderden we onze armen en hals. Er werden buckets ( emmers ) verkocht met de inhoud van een kleine halve liter die werd gevuld met wat dan ook. Thaise wisky, bier of een mixje van vodka en cola. Zoals je hieruit op kunt merken waren de meeste mensen behoorlijk dronken. Het wil nog wel eens voorkomen dat er mensen overlijden die met hun dronken kop de zee in gaan om er vervolgens nooit meer uit te komen. Het was leuk om eens meegemaakt te hebben. Op Koh Samui ontmoette we twee zweedse jongens die aan thai boxing deden. Gelukkig heb ik hier niets van gezien en we hebben een paar dagen met heb opgetrokken ( indien ze niet aan het trainen waren ). Ook wordt er veel vuurwerk afgestoken op Samui, soms van heel dichtbij, oppassen dus! Op Koh Tao, onze volgende bestemming, wachtten Agneet ( stiefmoeder Caro ) en Marjan ( zus van Agneet ) op ons. Agneet en Caro renden elkaar in de armen en Marjan zocht druk naar haar fototoestel. Het was gezellig met z'n allen. Caroline en ik waren alleen erg vermoeid van onze Paddi ( duikbrevet ) waar we drie volle dagen mee bezig waren. Het waren drie heeeeele volle dagen waarin we vidoe's kregen te zien, een heel boek moesten doorspitten ( gelukkig wel in Nederlands ), en natuurlijk onze oefeningen goed moesten uitvoeren. Ja, er komt nogal wat bij kijken, maar nu kunnen we trots zeggen dat we onze Paddi hebben. De wereld onder water is mooi. Zo zagen we: baracuda's ( hebben we ook gegeten.. ), clownfishes, triggerfish, batfish, butterflyfish en nog veel meer. Met Agneet en Marjan hebben we een ballon opgelaten, ieder een eigen, voor good luck ( zoals zo'n beetje bijna alles hier geld voor good luck ). Het fijne van KOh Tao is dat het er klein is, maar niet te. Je kunt op je bedje zitten en de zon elke dag onder zien gaan, dit is een geweldig moment. Natuurlijk zijn we naar een Ladyboy show geweest, een show van omgebouwde mannen die een act opvoeren. Ware diva's zijn het !
Van Koh Tao naar Bangkok, waar de de sloppenwijken bezochten vanaf een boot, chinatown zijn ingegaan, de grote liggende buddha zagen,de dageraad bezochten en ik ben zelf nog naar het paleis van de koning geweest en natuurlijk heb ik een fietstocht gemaakt bij Co ( een nederlander die fietstochten organiseerd ) De laatste dag dat Caroline er was, was het tevens haar verjaardag. We hadden een high tea, zijn wezen shoppen ( geld moet rollen ), hebben een ijsje gegeten bij de beroemde Swenssens en aten sushi totdat we niet meer konden. Ik bracht haar naar het vliegveld en ging alleen weer terug. Een paar dagen later vloog ik terug naar Bali en ben meteen door gegaan naar de guilli-eilanden.Er zijn er drie: air, meno en tarawang. Ik verbleef vijf dagen op Guilli air waar het semi druk is. Het is een hierlijk eiland waar je goed tot rust komt zonder je te vervelen. Ik ben een dag naar Meno geweest waar het echt heel stil is. Daar zag ik drie schildpadden onder water van nog geen meter afstand. En nog een paar ver onder me, je moet heel goed kijken om ze te zien, want ze hebben dezelfde kleur al het koraal. Meno staat bekend om zijn schildpadden, hoewel ik er ook een zag op Air. Nu zit ik op Tarawang en het is hier veel drukker, je ziet jonge stelletjes en is een buiten bioscoop en er zijn cocktailbars. Ook hier hebben ze een fullmoonparty, maar die ga ik niet meer meemaken. Guilli air en meno zijn echt om tot rust te komen, je bent aangewezen op jezelf en kan rustig een boekje lezen zonder gestoord te worden. Hierna ga ik een weekje Lombok in om vervolgens terug te gaan naar Bali voor een kleine twee weken.
De tijd vliegt om!
Ik heb al diverse mailtjes/berichtjes/postduiven/dreigementen al nog meer van dat al ontvangen over mijn afwezigheid op deze geweldige site. Het wordt dus wel weer tijd iets van me te laten horen. De enige reden die ik kan geven voor mijn nalatigheid is dat ik het gewoon te druk heb met leuke dingen doen en dat die dingen over het algemeen aanlokkelijker zijn dan 1,5u in een internetcafe zitten te typen terwijl buiten de zon straalt en de zee me roept. Ik ben inmiddels weer alleen, maar verveel me gelukkig niet! Na Borneo vloog ik naar Phuket ( Zuid-
Thailand ) waar Caroline op me wachtte. Ook zij had zich goed vermaakt in de periode dat we uit elkaar gingen, maar toch was het wel weer heel gezellig om bij elkaar te zijn vonden we allebei! Caroline had al een leuk hotelletje geregeld, genaamd Happy Fish en ik stalde daar mijn grote tas ( met trollie die ik op de kop had getikt waar ik overigens nog meer leuke tasjes in had zitten ) uit en we ginge hnvervolgens lekker op het strand liggen waar we goed konden bijkletsen. Wij zijn trouwens, heb ik gemerkt, nooit uitgekletst. Wonderbaarlijk! We zijn samen op de jetski geweest en dat was lachen! Die dingen gaan hard joh! En we scheurden tussen de jachten en andere boten door, zo hard dat je wimpertjes op en neer trillen door de wind. Omdat ik geen genoeg kreeg van al die watersport, besloot ik te gaan parasailen. Dan word je met een tuigjes aan een parachute vatgebonden en door een boot de lucht in getrokken waar je dan een tijdje zweeft en een goed uitzicht hebt over Phuket. Dit was ook heel erg leuk om te doen en het geeft je een enorme vrijheid! Een parachute houdt je de lucht in en verder niets! Phuket is leuk. Je kunt er veel goedkope, leuke zoomerjurkjes vinden die je ook het liefst draagt als het zo warm is buiten. Het is er levendig, maar je kunt er ook rust vinden als je buiten het centrum zit. Na Phuket gingen we naar Ko Samui waar het ook heerlijk vertoeven is. Elk eiland lijkt op elkaar, maar is toch ook weer helemaal anders. Net als op Phuket komen er mensen langs de zonnebedden met drankjes, loempia's, jurkjes, sieraden, aloevera cremes en noem maar op. Dit maakt je heel lui, omdat als je dorst of trekt krijgt, gewoon in je bedje zit wacht totdat er iemand langskomt. Zo zaten we bijvoorbeeld op een en dezelfde plek te zonnen, tot in de avond wanneer men de bedjes omtoveren tot een restaurant aan het water. We zaten zo lekker dat we besloten er ook te eten. We zijn dus de hele dag niet van onze plaats af geweest. Lui he? We zijn oo knaar de Fullmoon party op Ko Pangan geweest, met de boot vanuit Ko Samui, heen en terug. Het was een aparte ervaring. We waren nog vroeg en besloten ergens te eten. In eerste instantie zat alles vol, maar uiteindelijk konden we toch een plaatsje vinden. Er werd verf verkocht in felle kleuren en we hebben ook een potje gekocht om er toch een beetje bij te horen! Hiermee beschilderden we onze armen en hals. Er werden buckets ( emmers ) verkocht met de inhoud van een kleine halve liter die werd gevuld met wat dan ook. Thaise wisky, bier of een mixje van vodka en cola. Zoals je hieruit op kunt merken waren de meeste mensen behoorlijk dronken. Het wil nog wel eens voorkomen dat er mensen overlijden die met hun dronken kop de zee in gaan om er vervolgens nooit meer uit te komen. Het was leuk om eens meegemaakt te hebben. Op Koh Samui ontmoette we twee zweedse jongens die aan thai boxing deden. Gelukkig heb ik hier niets van gezien en we hebben een paar dagen met heb opgetrokken ( indien ze niet aan het trainen waren ). Ook wordt er veel vuurwerk afgestoken op Samui, soms van heel dichtbij, oppassen dus! Op Koh Tao, onze volgende bestemming, wachtten Agneet ( stiefmoeder Caro ) en Marjan ( zus van Agneet ) op ons. Agneet en Caro renden elkaar in de armen en Marjan zocht druk naar haar fototoestel. Het was gezellig met z'n allen. Caroline en ik waren alleen erg vermoeid van onze Paddi ( duikbrevet ) waar we drie volle dagen mee bezig waren. Het waren drie heeeeele volle dagen waarin we vidoe's kregen te zien, een heel boek moesten doorspitten ( gelukkig wel in Nederlands ), en natuurlijk onze oefeningen goed moesten uitvoeren. Ja, er komt nogal wat bij kijken, maar nu kunnen we trots zeggen dat we onze Paddi hebben. De wereld onder water is mooi. Zo zagen we: baracuda's ( hebben we ook gegeten.. ), clownfishes, triggerfish, batfish, butterflyfish en nog veel meer. Met Agneet en Marjan hebben we een ballon opgelaten, ieder een eigen, voor good luck ( zoals zo'n beetje bijna alles hier geld voor good luck ). Het fijne van KOh Tao is dat het er klein is, maar niet te. Je kunt op je bedje zitten en de zon elke dag onder zien gaan, dit is een geweldig moment. Natuurlijk zijn we naar een Ladyboy show geweest, een show van omgebouwde mannen die een act opvoeren. Ware diva's zijn het !
Van Koh Tao naar Bangkok, waar de de sloppenwijken bezochten vanaf een boot, chinatown zijn ingegaan, de grote liggende buddha zagen,de dageraad bezochten en ik ben zelf nog naar het paleis van de koning geweest en natuurlijk heb ik een fietstocht gemaakt bij Co ( een nederlander die fietstochten organiseerd ) De laatste dag dat Caroline er was, was het tevens haar verjaardag. We hadden een high tea, zijn wezen shoppen ( geld moet rollen ), hebben een ijsje gegeten bij de beroemde Swenssens en aten sushi totdat we niet meer konden. Ik bracht haar naar het vliegveld en ging alleen weer terug. Een paar dagen later vloog ik terug naar Bali en ben meteen door gegaan naar de guilli-eilanden.Er zijn er drie: air, meno en tarawang. Ik verbleef vijf dagen op Guilli air waar het semi druk is. Het is een hierlijk eiland waar je goed tot rust komt zonder je te vervelen. Ik ben een dag naar Meno geweest waar het echt heel stil is. Daar zag ik drie schildpadden onder water van nog geen meter afstand. En nog een paar ver onder me, je moet heel goed kijken om ze te zien, want ze hebben dezelfde kleur al het koraal. Meno staat bekend om zijn schildpadden, hoewel ik er ook een zag op Air. Nu zit ik op Tarawang en het is hier veel drukker, je ziet jonge stelletjes en is een buiten bioscoop en er zijn cocktailbars. Ook hier hebben ze een fullmoonparty, maar die ga ik niet meer meemaken. Guilli air en meno zijn echt om tot rust te komen, je bent aangewezen op jezelf en kan rustig een boekje lezen zonder gestoord te worden. Hierna ga ik een weekje Lombok in om vervolgens terug te gaan naar Bali voor een kleine twee weken.
De tijd vliegt om!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
